លោកអ្នកគ្រាន់តែធ្វើការចងចាំថា ដើម្បីបង្កើតជីកំប៉ុស សមាសធាតុចំនួន៤គឺជាតំរូវការចាំបាច់ក្នុងការបង្កើតជីកំប៉ុស ។
សមាសធាតុទី១ រុក្ខជាតិបៃតង និងលាមកសត្វ
រុក្ខជាតិបៃតងមានដូចជាៈ ចំបើង ឬ វត្ថុធាតុដើមដែលមានសរសៃខ្ពស់ ។ វាបំពេញមុខងារដោយធ្វើការកែប្រែដីដោយបនែ្ថមបរិមាណទៅលើវា ។ វាជួយអោយពង្រឹងអោយមានចរន្តខ្យល់អោយបានគ្រប់គ្រាន់នៅជុំវិញឫសរបស់រុក្ខជាតិ ហើយវាក៏មានតួនាទីជាស្រទាប់មួយការពារកុំអោយដីមានសភាពស្ងួត ហើយធ្វើអោយមានសំនើមខ្ពស់។ សូមបញ្ជាក់ថា យើងក៏អាចធ្វើជីកំប៉ុសដោយយកតែរុក្ខជាតិបែតង ប៉ុន្តែក្នុងការអនុវត្តន៌វាកជាការល្អ ដែលយើងយករុក្ខជាតិបៃតងមកលាយជាមួយលាមកសត្វ។ រុក្ខជាតិវាផ្ទុកសារធាតុ នីត្រូហែ្សន និងសារធាតុខនិជតិចតួចប៉ុណ្ណោះ បើយើងធ្វើការប្រៀបធៀបជាមួយលាមកសត្វ។ ប្រសិនបើយើងចង់អោយវាមានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់ សមត្ថភាពខ្ពស់ក្នុងការស្រូបយកសារធាតុចិញ្ចឹម និងសំបូរទៅដោយសារធាតុចិញ្ចឹមនោះ យើងអាចលាយជាមួយលាមកសត្វ។សូមបញ្ជាក់ថា យើងក៏អាចធ្វើជីកំប៉ុសដោយលាមកសត្វបានផងដែរ។
សមាសធាតុទី២ សារធាតុសរីរាង្គ ( Effectives Microorganism)
ភ្ញាក់ងាររបស់យើងក្នុងការធ្វើជីកំប៉ុសនៅពេលនេះគឺ “Microbes ” ប្រសិនបើលោកអ្នកមិនចង់ប្រើប្រាស់វា លោកអ្នកក៏នៅតែអាចធ្វើជាជីកំប៉ុសបាន តែវាត្រូវការរយៈពេល៣ខែក្នុងការបង្កើតអោយមាន Microbe ដើម្បីអោយវារលួយទៅតាមធម្មជាតិ។ប្រសិនបើអ្នកចង់អោយរយៈពេលនៃការធ្វើជីកំប៉ុសឆាប់រហ័ស លោកអ្នកត្រូវការសារធាតុដែលសំបូរទៅដោយសារធាតុ Microbes ដែលលោកអាចរកទិញបានៅក្នុងតំបន់របស់លោកអ្នក ជំនួសអោយការរងចាំក្នុងរយៈពេលដ៏យូរ ពំនូកជីកំប៉ុសនឹងអាចយកទៅប្រើប្រាស់បានក្នុងរយៈពេលពី២ទៅ៤សប្តាហ៌ ហេតុផលនោះគឺថាយើងបានផ្តល់អោយជីកំប៉ុសនូវក្រុមបាតេរីដើម្បីធ្វើអោយវាមានដំណើរការលឿន។
សមាសធាតុទី៣ រងូ ( Molasses)
រងូគឺជាអាហាររបស់បាតេរី ហើយវាក៏ជាប្រភភថាមពលដែលត្រូវយកទៅប្រើប្រាស់នូវសារ
ធាតុនីត្រូសែនក្នុងសមាសធាតុទី១ ដោយធ្វើការផ្តល់នូវថាមពលបន្ថែម មានន័យថាយើងបង្កើនល្បឿនការធ្វើជីកំប៉ុស។ ល្បឿននៃការធ្វើជីកំប៉ុសមិនធានាដល់គុណភាពប្រសើរនោះទេ ប៉ុន្តែវាជួយសន្សំសំចៃពេលវេលា។
សមាសធាតុទី៤ ទឹក(ដែលគ្មានសារធាតុក្លរីន)
យើងត្រូវការទឹកដើម្បីបំបែក Microbes និងរងូអោយបានសព្វទៅលើពំនូកកំប៉ុស។ ហេតុអ្វីបានជាយើងមិនត្រូវការទឹកដែលមានជាតិក្លរីន? មុខងារបស់ Microbes នឹងត្រូវបានបង្ក្រាបនៅពេលដែលវាជួបសារធាតុគីមី ពួកវាធ្វើការមិនសូវប្រសើរទេ នៅពេលដែលវត្តមានរបស់សារធាតុគីមី។
ដំណើរការនៃការបង្កើតជីកំប៉ុស
សមាសធាតុផ្សំរួមមាន
1. EM ១០០មីលីលីត្រ
2. រងូ ១០០មីលីក្រាម
3. កន្ទក់៥គីឡូក្រាម
4. លាមកសត្វ ២០គីឡូក្រាម
5. អង្កាម ២០គីឡូក្រាម
6. ទឹក ៦០លីត្រ
ដំណាក់កាលទី១ សូមយកកន្ទក់ អង្កាម និងលាមកសត្វលាយគ្នាអោយសព្វ យើងអាចប្រើប៉ែលដើម្បីលាយច្របល់គ្នា
ដំណាក់កាលទី២ សូមលាយ រងូ ទឹក និង EM1 ទៅក្នុងធុងមួយហើយកូរអោយសព្វ
ដំណាក់កាលទី៣ សូមយកល្បាយដែលយើងបានលាយក្នុងដំណាក់កាលទី២ ទៅចាក់លើសមាសធាតុដែលយើងបានលច្របល់ទុកក្នុងដំណាក់កាលទី១អោយបានសព្វ
ដំណាក់កាលទី៤ ធ្វើការសាកល្បងដោយសាមញ្ញ សូមយកល្បាយដែលលាយរួចខាងលើមួយក្តាប់ ហើយសូនវាជាបាល់ ហើយដាក់វានៅលើផ្ទៃរាបស្មើ ប្រសិនបើបាល់នោះបែកមានន័យថាវាស្ងួតពេក ត្រូវថែមទឹកបន្តិច។ហើយប្រសិនបើនៅពេលដែលយើងសូនវាមានចេញទឹកមានន័យថាវាសើមពេក ត្រូវថែមកន្ទក់បន្តិច បរិមាណដែលសមរម្យគឺប្រមាណ៦០% ដែលដុំបាល់អាចរក្សាទ្រង់ទ្រាយរបស់វាបានដោយមិនមានបរិមាណទឹកច្រើនពេក។
ដំណាក់កាលទី៥ នៅពេលដែលលោកអ្នករួចរាល់ហើយ សូមយកបាវឬថង់ប្លាស្ទិចគ្របនៅផ្នែកខាងលើដើម្បីការពារពីទឹកភ្លៀង តាមរយៈមធ្យោបាយនេះកំប៉ុសនឹងឡើងកំដៅភ្លាម
ដំណាក់កាលទី៦ សូមធ្វើការច្របល់អោយបានសព្វរៀងរាល់២ទៅ៣ថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៌
ដំណាក់កាលទី៧ សូមច្របល់ម្តងទៀតរៀងរាល់៤ថ្ងៃក្នុងសប្តាហ៌ទី២ ។កំប៉ុសនឹងរួចរាល់ក្នុងអំឡុងពេល១០ទៅ១៤ថ្ងៃ
តើយើងត្រូវធ្វើដូចម្តេចទើបដឹងថាវារួចរាល់?គឺនៅពេលដែលពណ៍របស់វាប្តូរទៅជាខ្មៅ សីតុណ្ហភាពធ្លាក់ចុះ ហើយក្លិនស្អុយរបស់វាធ្លាក់ចុះខ្លាំង
សំរាប់ការជួសជុលកំប៉ុសដែលអត់មានកំដៅបន្ទាប់ពីរយៈពេល២ថ្ងៃ សូមលាយរងូបនែ្ថមទៀតដើម្បីបង្កើនល្បឿនកំប៉ុស។ អ្វីដែលខ្វះនៅពេលនេះគឺ Microbe’s មិនគ្រប់គ្រាន់រឺប្រភពថាមពលមិនគ្រប់គ្រាន់គឺរងូនេះឯង។
ដើម្បីត្រួតពិនិត្យមើលដំណើរការចុងបញ្ចប់របស់កំប៉ុស អ្នកអាចដាក់ស៊ុត២ទៅក្នុងកំប៉ុស បំបែកស៊ុតទី១នៅចុងសប្តាហ៌ទី១ ហើយទី២ដាក់នៅចុងសប្តាហ៌ទី២។ កំដៅដែលឡើងខ្លាំងនឹងអាចធ្វើអោយស៊ុតនោះច្អិនបាន ធ្វើដូចនេះអ្នកអាចត្រួតពិនិត្យកំប៉ុសបានដោយងាយស្រួល។
